ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) przez lata było postrzegane jako zaburzenie dotykające głównie dzieci, szczególnie chłopców. Tymczasem coraz więcej badań i doświadczeń klinicznych wskazuje, że ADHD u kobiet jest niedostatecznie rozpoznawane, co prowadzi do licznych problemów emocjonalnych, społecznych i zdrowotnych.

Badania wskazują, że nawet 50-70% dziewczynek i kobiet z ADHD pozostaje niezdiagnozowanych w dzieciństwie. U chłopców ADHD diagnozuje się 2-3 razy częściej, ponieważ ich objawy (np. nadruchliwość i impulsywność) są bardziej widoczne. U dziewcząt ADHD często przybiera subtelniejsze formy, takie jak trudności z koncentracją, roztargnienie czy zapominanie. Te symptomy bywają ignorowane lub przypisywane innym czynnikom, jak stres czy cechy osobowości.

Objawy ADHD zmieniają się z wiekiem.

 • U dzieci: Objawy są bardziej widoczne – nadruchliwość, impulsywność, brak koncentracji, trudności w nauce.

 • U dorosłych: ADHD często objawia się w postaci dezorganizacji, chronicznego zmęczenia, problemów z zarządzaniem czasem, trudnościami w relacjach i regulacji emocji.

U kobiet objawy ADHD są bardziej subtelne i mogą różnić się od tych obserwowanych u mężczyzn:

 • Kobiety częściej doświadczają problemów z uwagą (ADHD typu nieuważnego), podczas gdy u mężczyzn dominuje typ impulsywno-hiperaktywny.

 • Kobiety rzadziej zgłaszają typowe objawy, a zamiast tego borykają się z:

 • chronicznym zmęczeniem,

 • zapominaniem,

 • poczuciem przytłoczenia codziennymi obowiązkami.

 • Kobiety z ADHD są często błędnie diagnozowane z zaburzeniami lękowymi lub depresją, ponieważ ich trudności są interpretowane jako reakcja na stres, a nie efekt nierozpoznanego ADHD.

Brak diagnozy i leczenia ADHD może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i emocjonalnych, takich jak:

 • Rozwój zaburzeń lękowych i depresji – nieustanny stres związany z trudnościami w funkcjonowaniu zwiększa ryzyko problemów psychicznych.

 • Niska samoocena – kobiety z nierozpoznanym ADHD często postrzegają swoje problemy jako “własną winę”.

 • Problemy w relacjach i pracy – trudności z zarządzaniem czasem, organizacją i regulacją emocji mogą wpływać negatywnie na życie zawodowe i prywatne.

Jednym z kluczowych wyzwań w ADHD jest regulacja emocji. Kobiety z ADHD mogą doświadczać:

 • nagłych wybuchów gniewu,

 • trudności w radzeniu sobie z frustracją,

 • silnych wahań nastroju, które często są mylone z objawami zaburzeń nastroju.

 • Chroniczne zmęczenie.

 • Trudności w organizacji.

 • Zapominanie o ważnych sprawach.

 • Przytłoczenie codziennymi obowiązkami.

Te symptomy są często interpretowane jako cechy osobowości, nadmiar stresu lub efekt przeciążenia, zamiast być powiązane z ADHD.

Jeśli zauważasz u siebie trudności z koncentracją, regulacją emocji, organizacją czasu lub zarządzaniem obowiązkami – nie ignoruj tych sygnałów. ADHD to zaburzenie, które można skutecznie leczyć za pomocą:

 • Farmakoterapii – leki pomagają poprawić koncentrację i zmniejszyć impulsywność.

 • Terapii behawioralnej – wspiera w nauce strategii zarządzania objawami.

 • Wsparcia psychologicznego – pomaga w radzeniu sobie z emocjami i budowaniu samooceny.

ADHD u kobiet to realne wyzwanie, które często jest pomijane w diagnostyce. Kluczowe jest zwiększenie świadomości społecznej i edukacji w tym zakresie. Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć ADHD, zgłoś się do specjalisty – odpowiednia diagnoza i leczenie mogą znacząco poprawić jakość życia.